ALOKAIRU TURISTIKOAK DONOSTIAN

Alokairu turistikoekin jarraituz eta konkretuki  Donostiako adibideri berriro erreparatuz, hurrengo esan daiteke, Donostian ikaragarri handitu da turismoa asken urte hauetan, orduan etxe edo logela alokairu gehiago behar dira.

Hainbat handitu da plataforma, non etxe alokairu hauek ez diren guztiz legalak, alde zaharreko  elkarteak egin duen inkestaren arabera, alokairu turistikoen %84 igelak dira. Donostia osoko datuak hurrengoak dira: Airbnb plataforman dauden 2000 alokairu pisuetatik, bakarrik 889 Eusko jaurlaritzan erregistratuta daude.

Alde zaharrak ez dauka hainbeste infraestukturarik honi aurre egiteko, azken urte hauetan bakarrik turismoari ezker handitu egin da  eta bertan bizi direnak kexu daude egoera honen aurrean, honela jarraituz ez gero bertan ezin izango dela bizi.

Masifikazio turistikoaren beste ondorioetako bat hurrengoa da: Euskal Autonomia Erkidegoan dauden alokairu pisuetatik %40 Donostian daude, 3000 etxebizitza inguru eta zonalde batzuetan horien %90 alokairu turistikorako erabiltzen dira. Beste ondorioetako bat hurrengoa da: 2016.urtean 1,26 milio pertsonak lo egin zuten establezimendu turistikoetan, 2015.urtearekin konparatuz %8,6 ko igoera eta 2014.urtearekin %22ko igoera, beraz esan daiteke turistikoak gora egin duela azken urte hauetan Donostiako alde zaharrean.

Donostiako udalak honi irtenbidea emateko lege munizipal bat atera behar izan du hau erregulatu ahal izateko eta hau ez dadin berriro errepikatu datorren urteetan.

Egoera hau ez Donostian bakarrik ematen, baizik eta beste herri turistikoetan ere,non turista kopurua handia den, horien artean  Bartzelona eta Ibiza aurkitu ditzakegu.